АМОНОВ Салоҳуддин (тав. 2 июни 1956, деҳаи Элок, ноҳияи Файзобод) — омӯзгор,
хушнавис. Хатмкардаи факултаи филологияи тоҷики УДТ (1978).
Фаъолияти меҳнатиаш:
солҳои 1978–1980 — ходими илмии Осорхонаи ИТИИПТ,
1980–1992 — ходими илмии шӯъбаи методикаи таълими забон ва адабиёти ПИП,
1992–1993 — муаллими калони кафедраи забон ва адабиёти ИМТИБКМ,
1993–2001 — сармутахассис ва муовини раиси Анҷумани робита бо тоҷикон ва форсизабонони ҷаҳон «Пайванд»,
2001–2006 — хушнавис–таҳқиқгари Бунёди байналмилалии «Айнӣ»,
2006–2010 — котиби илмии Пажуҳишгоҳи рушди маорифи Академияи таҳсилоти Тоҷикистон.
Аз соли 2012 мудири шуъбаи рушди мактаб (синфҳо)-и камкомплекти Пажуҳишгоҳи рушди маорифи Академияи таҳсилоти Тоҷикистон. Ба ҳайси хушнавис чанд китобро хаттотӣ кардааст.
Осор:
КИТОБҲО
Фаъолияти меҳнатиаш:
солҳои 1978–1980 — ходими илмии Осорхонаи ИТИИПТ,
1980–1992 — ходими илмии шӯъбаи методикаи таълими забон ва адабиёти ПИП,
1992–1993 — муаллими калони кафедраи забон ва адабиёти ИМТИБКМ,
1993–2001 — сармутахассис ва муовини раиси Анҷумани робита бо тоҷикон ва форсизабонони ҷаҳон «Пайванд»,
2001–2006 — хушнавис–таҳқиқгари Бунёди байналмилалии «Айнӣ»,
2006–2010 — котиби илмии Пажуҳишгоҳи рушди маорифи Академияи таҳсилоти Тоҷикистон.
Аз соли 2012 мудири шуъбаи рушди мактаб (синфҳо)-и камкомплекти Пажуҳишгоҳи рушди маорифи Академияи таҳсилоти Тоҷикистон. Ба ҳайси хушнавис чанд китобро хаттотӣ кардааст.
Осор:
КИТОБҲО
- Хрестоматияи адабиёт» барои синфи 8. Д., 1990.
- Машқи хат – 1. Д., 1991.
- Машқи хат – 2. Д., 1991.
- Китоби қироат – 1. Д., 1991 (ҳаммуаллиф).
- Китоби қироат – 2. Д., 1991 (ҳаммуаллиф).
- Алифбо. Теҳрон, 1991 (ҳаммуаллиф).
- Алифбои ниёгон. Китоби дарсӣ барои коллеҷҳои педагогӣ. Д., 2010 (ҳаммуаллиф).
- Алифбои ниёгон (бо шариктаълиф), Душанбе, 2010.
- «Шоҳнома» – ҷилвагоҳи сухан». Д., 2012.
- Ёдҳо дар ёдҳо. Китоби хотирот бахш. ба «80-солагии Пажуҳишг. рушди маорифи Акад. таҳсилоти Тоҷикистон». Д., 2013.
- «Шукуфаҳои «Дили бемор». Д., 2015.